Plac Syntagma
Kalispera Kochani! Dziś chciałam Was zabrać do Aten i opowiedzieć o placu Syntagma, hotelu Grande Britagne, a także parlamencie greckim.
Historia placu Syntagma rozpoczyna się w 1834 roku. Do tego czasu plac znajdował się na obrzeżach miasta i nazywał się Periwolakia. Charakterystycznym jest, że północna część, w której dziś znajduje się grób nieznanego żołnierza i budynek parlamentu znajdowały się wtedy poza granicami miasta. Dlaczego? Mur Haseki wybudowany w 1778r., mający chronić miasto przed najazdami, podzielił teren na dwie części.
W miejscu, w którym dziś znajduje się parlament, znajdowało się źródło Mpoumpounistras, z którego korzystali mieszkańcy miasta. Skąd taka nietypowa nazwa? Ze względu na hałas, które robiło źródło. Co ciekawe wody było na tyle dużo, że spokojnie wystarczało jej do uzdatniania tureckich łaźni znajdujących się niedaleko.
Od źródła nazwę wzięła też brama, która znajdowała się przy łuku Hadriana, a przez którą można było dotrzeć do nadmorskich wiosek oraz w kierunku Kifisii, Pentelii czy Maratonu. Była jedną z siedmiu bram o wysokości mniej więcej 3 metrów i grubości 30 metrów, które były wrotami miasta.
Wracając jednak do Syntagmy. Ze względu na centralne położenie plac jest ściśle połączony z ateńską i grecką historią. Aż do 1843 roku nazywano go placem Anaktoron (Pałacowym). Swoją nazwę wziął od rewolucji z 3 września 1843. Wtedy to na placu zebrała się ateńska straż wojskowa wraz z ludem. Wszyscy domagali się tego samego – ustanowienia Konstytucji. Król Grecji Otton nie miał innego wyjścia. Ustanowił Syntagmę (po grecku Konstytucja), a na pamiątkę tego wydarzenia plac przyjął tę nazwę.
Od tamtego momentu plac stał się ważnym miejscem publicznym. Niejednokrotnie przemawiali tam premierzy czy inne ważne postaci polityczne. Ze względu na bliskość parlamentu do dziś jest miejscem gdzie rozpoczynają się i kończą marsze protestacyjne.
Syntagma stała się też miejscem tragicznych wydarzeń. 04 kwietnia 2012 roku 77 emerytowany farmaceuta Dimitris Xristoulas popełnił samobójstwo, uważając, że taki koniec jego życia jest godniejszy niż trwanie w biedzie, gdzie za chwilę będzie musiał szukać jedzenia w śmieciach. Wydarzenie to miało związek z kryzysem, który rozpoczął się w 2009 roku. Śmierć tego człowieka uznano za „symbol nierówności spowodowanej kryzysem w Grecji”.
Syntagma znajduje się bardzo blisko najważniejszych punktów w Atenach – niedaleko Plaki, Monastiraki dzielnicy Kolonokaki. Spacerem możecie dotrzeć na Akropol, ateńską agorę, do bilbioteki Hadriana. Od placu Syntagma do Monastiraki prowadzi ulica Ermou, która ma 1.5 kilometra i jest ulubionym „centrum handlowym” Ateńczyków.
Co ciekawe, to nie największy plac w Grecji! Pierwsze miejsce zajmuje plac Spianada na Korfu. Z kolei Syntagma znajduje się w katalogu 100 największych placów na świecie.
Syntagma jest najważniejszym centrum Aten. Stąd możecie przejechać do innych dzielnic nie tylko autobusami czy tramwajami, ale też trolejbusami i metrem. Kursują tu dwie linie – czerwona i niebieska. Ze względu na położenie w okolicy znajduje się wiele hoteli, a najbardziej znanym z nich jest historyczny hotel Megali Bretania.
Jak powstał jeden z najdroższych greckich hoteli? Za sprawą dwóch osób. Eustathios Lampas pochodzący z Kalawrity odbywał nauki gastronomiczne w Paryżu. W 1879 roku powrócił do Grecji i miał jedno marzenie – założyć hotel „dla książąt i księżniczek”. Niedługo później poznał Sawwa Kentro, właściciela małego hotelu w okolicy placu Syntagma. W 1873 postanowiono ten hotel przenieść do budynku, który wybudował w 1842 roku handlowiec Antonis Dimitriou. Za pierwszego klienta uważa się Mpenizelosa Roufosa – premiera Grecji. W 1888 roku hotel był jednym z pierwszych budynków, który został zelektryfikowany. Pod koniec 1944 roku lewicowy Narodowy Front Wyzwolenia (EAM) podłożył ładunki wybuchowe w hotelu mając na celu wysadzenie go w powietrze i zamordowanie Winstona Churchilla, który rzekomo miał tam nocować. Na szczęście operację odwołano ze względu na interwencję brytyjskiego patrolu.
Aby powrócić do dawnej świetności w 2003 roku hotel zamknięto na rok. Przeprowadzono gruntowny remont, który kosztował 112 milionów euro. W budynku znajdują się 384 pokoje. 79 z nich to apartamenty, w tym dwa królewskie o powierzchni 550 m2, w których noc kosztuje nawet 32 tysiące euro.
Patrząc na lewo od hotelu zobaczycie najważniejsze miejsce na placu Syntagma. To parlament oraz grób nieznanego żołnierza, który się przed nim znajduje. Codziennie o pełnej godzinie odbywa się tu zmiana warty, którą każdy odwiedzający Ateny powinien zobaczyć. Poświęciłam im osobny artykuł, także zachęcam do przeczytania.
Poświęcę teraz chwilę uwagi budynkowi nad grobem nieznanego żołnierza. To dawny pałac królewski, który od 1929 został przekształcony w parlament i tak zostało do dziś. . Budowę rozpoczęto w 1836, a zakończono w 1847 roku na rozkaz króla Ottona. Później mieszkał tu król Grecji Jerzy I aż do 1910, kiedy to król postanowił przenieść się do pałacu położonego na ulicy Attikusa, dzisiejszego pałacu prezydenckiego.
Pałac dla Ottona zaczęto budować w 1834, po decyzji przeniesienia stolicy państwa z Nafplio do Aten. Pieniądze na ten cel wyłożył Ludwik I Wittelsbach, ojciec Ottona. Ostatecznie miejsce pod budowę wybrał architekt Gertner w 1835 roku po odrzuceniu takich propozycji jak Omonia, Keramikos czy nawet Akropol. Pomysł budowy pałacu na Akropolu aktywnie wspierał ojciec Ottona. Na szczęście dla wszystkich nas wybrano inne miejsce. Plany budowy powstały dość szybko, bo w ciągu 3 miesięcy (grudzień 1835 – marzec 1836), podczas krótkiego pobytu Gertnera w Atenach. Następnie architekt powrócił do Monachium, gdzie wykonał aż 247 planów dotyczących tylko tego jednego pałacu! Dziś większość z nich możecie zobaczyć w Monachium, tylko ich niewielka część znajduje się w Atenach.
Do budowy użyto kamienia który przywożono głównie z gór Imitos, Likavitos, a także z okolicy Aten nazywanej Pinakota. Marmur pochodził głównie z Pentelis (tego samego, którego używano do budowy Akropolu), ale też z Tinos, Paros i Naksos. Drewno z kolei przywożono z Evii. Wielu robotników pochodziło właśnie z tych wysp. Kiedy powstały mury w 1840 roku Gertner powrócił do Aten, żeby zając się udekorowaniem wewnętrznych sal. Przywiózł ze sobą znanych na całym świecie malarzy tamtejszej epoki, którzy na ścianach umieścili przedstawienia z greckiej mitologii i rewolucji z 1821 roku.
Pałac jako rezydencja rodziny królewskiej przestał działać w 1910 roku, głównie ze względu na pożar, który dotknął budynek rok wcześniej. W 1922 roku służył jako ośrodek opiekuńczy dla uchodźców z Azji Mniejszej. W 1929 stał się siedzibą parlamentu. Przekształcenia budynku dokonał architekt Andreas Kriezis. 25 marca 1932 roku odbyło się odsłonięcie pomnika nieznanego żołnierza, którego budowę rozpoczęto trzy lata wcześniej.
Dziś w budynku oprócz Sali sejmowej znajdują się gabinety marszałka sejmu, sala posiedzeń rady ministrów i biura parlamentarne partii. Podczas pobytu na kursie językowym w 2016 roku miałam okazję zobaczyć i zwiedzić budynek od środka. Poniżej wrzucam zdjęcie z Sali sejmowej.
