Dziś na Riwierze Olimpu odwiedziłam jedną z niewielkich wiosek, około 500 mieszkańców. Biorąc pod uwagę, że tutaj już praktycznie zima byłam dla nich prawdziwą atrakcją. Każdy z mijających mnie osób uśmiechał się. Pytał „ti kaneis?” – jak się masz? Odpowiadałam z uśmiechem „kala” – dobrze.

Poczułam ciepło na sercu. To jest właśnie prawdziwa Grecja. Cisza, spokój, uśmiechnięci i pomocni ludzie. Nie wyobrażam sobie w Polsce przejść się po jakieś wiosce i zapytać nieznajomego o samopoczucie. Spojrzałby na mnie co najmniej ze zdziwieniem…
Ta promieniująca od Greków radość i ciepło to jedna z wielu rzeczy, które przekonują mnie, że to moje miejsce na ziemi.. oczywiście, Grecy też mają wiele „za uszami”, ale jak dla mnie zalety przeważają nad wadami.